Dr  Mathias Boström

starszy badacz

Mathias Boström uzyskał tytuł doktora fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Linköpings w Szwecji (2000) w zakresie kwantowych oddziaływań Casimira i Casimira-Poldera wywołanych fluktuacjami próżni. Następnie rozpoczął staż habilitacyjny na Australijskim Uniwersytecie Narodowym, poszerzając swoją wiedzę na temat specyficznych efektów jonowych w naukach koloidalnych i biologii. Następnie wrócił do Europy dzięki grantowi od Szwedzkiej Rady Badań Naukowych, która wsparła go jako asystenta badawczego na Uniwersytecie w Linköping, a następnie odbył staż podoktorski na Uniwersytecie w Regensburgu. Był zapraszany jako wizytujący badacz na Uniwersytet Federalny w Rio de Janeiro (Brazylia) oraz jako wizytujący profesor na Uniwersytet w Cagliari (Włochy). Pracował jako starszy badacz w Królewskim Instytucie Technologii w Sztokholmie, Szwecja. W ramach dwóch norweskich projektów FRIPRO był zatrudniony w okresach na Uniwersytecie w Oslo (Norwegia) i NTNU (Trondheim, Norwegia). Ostatnio dołączył do Centrum Doskonałości ENSEMBLE³ w Warszawie jako starszy badacz.

Współpracował z naukowcami z wielu krajów (i różnych dziedzin badawczych, od fizyki teoretycznej, chemii koloidów, inżynierii chemicznej i materiałoznawstwa), w tym ze Szwecji, Norwegii, Australii, Chin, Indii, Włoch, Niemiec, Francji, USA i Brazylii. Zgodnie z wykazem Scopus, opublikował ponad 114 artykułów lub rozdziałów książkowych z 4366 cytowaniami i h-indeksem 32.
 

profesor  Elena Voloshina

starsza badaczka

Elena Voloshina uzyskała tytuł doktora chemii na Uniwersytecie Państwowym w Rostowie w Rosji (2001). Była zatrudniona jako pracownik naukowy na Uniwersytecie RWTH Aachen, w Niemczech (2002-2004), Instytucie Maxa Plancka fizyki układów złożonych w Dreźnie, w Niemczech, 2004-2008), Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, w Niemczech (2008-2012) oraz na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, w Niemczech (2013-2017). Od 2017 roku jest profesorem fizyki na Uniwersytecie w Szanghaju, w Chinach. Od czerwca 2021 r. jest również starszym badaczem w Centrum Doskonałości E3.
 
Jej zainteresowania badawcze dotyczą obliczeniowej nauki o materiałach, fizyki ciała stałego oraz nauki o powierzchni. Jej obecne badania koncentrują się na odkrywaniu nowych materiałów i heterostruktur 2D, badaniu ich unikalnych cech oraz poszukiwaniu sposobów racjonalnego kontrolowania i dostrajania ich właściwości w celu spełnienia wymagań określonych zastosowań.

dr  Teresa Gatti

starsza badaczka

Teresa Gatti posiada tytuł magistra chemii na Uniwersytecie Bolońskim we Włoszech (2008) oraz doktorat z zakresu Inżynierii Materiałowej na Politecnico di Milano, Włochy (2014). Po stażu habilitacyjnym na Wydziale Nauk Chemicznych Uniwersytetu w Padwie (Włochy), od 2019 r. została kierownikiem młodszej grupy badawczej w Centrum Badań Materiałowych Uniwersytetu Justusa Liebiga w Giessen (Niemcy). Od stycznia 2022 r. jest również stowarzyszonym Starszym Badaczem w Centrum Doskonałości E3 Centre of Excellence.
Jest laureatką projektu ERC Starting Grant 2021 JANUS BI. W ramach tego projektu będzie pionierem metody syntezy materiałów Janus 2D działających w pełni w fazie ciekłej, poprzez wykorzystanie eksfoliacji materiałów warstwowych w fazie ciekłej oraz koncepcji wywodzących się z asymetrycznej syntezy organicznej. Wysoce asymetryczne nanomateriały zostaną wykorzystane do zastosowań związanych z konwersją energii świetlnej, takich jak fotowoltaika i fotokataliza.
Teresa Gatti jest również głównym badaczem i liderem WP w projekcie H2020 FET-Proactive LIGHT-CAP. Projekt ten ma na celu stworzenie fotokondensatorów i fotobaterii, w których aktywnymi formami są materiały niskowymiarowe (nanokryształy 0D i materiały 2D).
Zainteresowania badawcze doktor Gatti obejmują produkcję, przetwarzanie i zastosowanie w urządzeniach optoelektronicznych różnych powstających materiałów półprzewodnikowych, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków opartych na elementach niekrytycznych i charakteryzujących się niskim wpływem na środowisko.

profesor  Vincenzo Giannini

starszy badacz

Zainteresowania naukowe prof. Vincenzo Gianniniego dotyczą teoretycznych oddziaływań światło-materia, liniowej i nieliniowej plazmoniki, nanofotoniki i metamateriałów. Ukończył studia fizyczne na Uniwersytecie w Pizie. Następnie przeniósł się do Hiszpanii na studia doktoranckie w Madrycie w Hiszpańskiej Radzie Badań Naukowych (CSIC). Staż habilitacyjny odbył w Amsterdamie był także stypendystą Marie Curie w Imperial College w Londynie. W czerwcu 2014 r. rozpoczął pracę w grupie badawczej w Imperial College London w sekcji Condensed Matter Theory, a następnie rozpoczął pracę w Hiszpanii w CSIC i TII.

profesor  Andriy Gusak 

starszy badacz

Andrij Gusak posiada tytuł naukowy specjalisty w dziedzinie Fizyki Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego (ZSRR, 1976). Był słuchaczem studiów doktoranckich w Instytucie Metalurgii (Moskwa, Akademia Nauk ZSRR 1978-1982) i uzyskał stopień doktora (Kandydata Nauk, Fizyka ciała stałego) w Instytucie Fizyki Metalu (Ukraińska Akademia Nauk, 1983). Temat pracy doktorskiej – teoria dyfuzji w warstwach bimetalicznych. Uzyskał habilitację (doktor nauk ścisłych, fizyka ciała stałego) na Uniwersytecie Charkowskim (Ukraina, 1992). (Temat pracy habilitacyjnej: Teoria interdyfuzji, dyfuzji reaktywnej i konkurencji fazowej w układach drobnoziarnistych). A.G. należy do szkoły wybitnego sowieckiego (ukraińskiego i rosyjskiego) uczonego - Bogolubowa.  Jego promotor, prof. Gurov, był najwybitniejszym specjalistą w dziedzinie teorii kinetycznej, a wcześniej doktorantem Bogolubowa).

Od 1994 roku był także kierownikiem wielu projektów międzynarodowych, jak i ukraińskich, począwszy od wieloletniego grantu Międzynarodowej Fundacji Nauki, w tym projektów INTAS, CRDF, ukraińsko-francuskich, ukraińsko-niemieckich, ukraińsko-rosyjskich oraz ukraińsko-polskich. W latach 2014-2019 był liderem ukraińskiego zespołu europejskiego projektu EXMONAN (Badania eksperymentalne i modelowanie reakcji w stanie stałym w nanoskali o dużym wpływie technologicznym), (współpraca: Polska-Ukraina-Węgry-Szwajcaria-Francja-Australia) w ramach Programu  Stypendialnego wymiany międzynarodowej kadry naukowej im. Marie Curie -  7. Programu Ramowego Wspólnoty Europejskiej na podstawie grantu nr 612552

Od 1996 roku jest honorowym pracownikiem na rzecz nauki i techniki Ukrainy (Nagroda Prezydenta Ukrainy). W 1993 - Nagroda Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego dla naukowców byłego Związku Radzieckiego. Znacząca część wyników jego badań została uzyskana podczas  licznych i niezwykle produktywnych wizyt naukowych na uniwersytetach w Los Angeles, Grenoble, Singapurze, Hsinchu (Tajwan), Marsylii, Dijon, Debreczynie, Krakowie, Getyndze, Münsterze, Stuttgarcie, Hajfie, Eindhoven,  

 Obszar zainteresowań: Teoria i modele interdyfuzji i dyfuzji reaktywnej w stopach dwuskładnikowych i wielofazowych, kinetyka reakcji w ciele stałym (w szczególności kinetyka lutowania, kinetyka SHS), nukleacja, wzrost i koagulacja w nanosystemach otwartych, elektromigracja, termomigracja, termodynamiczne podejście do analizy uszkodzeń. 

Monografia główna:
1. A.M.Gusak et al Diffusion-controlled Solid State Reactions: w Alloys, Thin-Films, and Nanosystems, [Kontrolowane dyfuzyjnie reakcje w stanie stałym: w stopach, cienkich warstwach i nanosystemach] Wiley-VCH, Berlin-Weinheim, 2010. 
2. K.N.Tu, A.M.Gusak “Kinetics of Nanomaterials” [Kinetyka nanomateriałów], Wiley (Hoboken, USA), 2014. 
 

dr  Jacek Gościniak

starszy badacz

Jacek Gościniak uzyskał tytuł doktora z fizyki na University of Southern Denmark (SDU) w grupie Prof. Bozhevlnyi ze specjalizacją w kierunku plazmonika.
Po uzyskaniu tytułu doktora kontynuował pracę w SDU na stanowisku młodszego pracownika naukowego, aby następnie przenieść się do Singapore University of Technology and Design (SUTD). 

Jest laureatem Europejskiego stypendium Marie-Curie Research fellowship co pozwoliło mu na prowadzenie samodzielnych badan w Tyndall National Institute (TNI).
 
Następnie kontynuował badania w New York University w Abu Dhabi na stanowisku starszego badacza.  

Od stycznia 2022 r. pracuje jako starszy badacz w ENSEMBLE³.
Na wcześniejszych etapach kariery badawczej odbył również półtoraroczny staż w Spectra-Physics, Newport Corporation (USA) oraz pracował w Macquarie University w Australii.

Obecnie jego główne zainteresowania badawcze skupiają się wokół plazmoniki i nanofotoniki i jej zastosowania w systemach przesyłu informacji oraz w komputacji neuromorficznej.
 

profesor Serhii Lakyza 

starszy badacz

Serhii Lakyza uzyskał tytuł doktora chemii nieorganicznej na Lwowskim Uniwersytecie Państwowym, Ukraina (1978) oraz tytuł doktora nauk fizycznych w Instytucie Problemów Materiałoznawstwa. Był zatrudniony jako profesor wizytujący w Ecole Nationale Scientific Ceramices Industrielle, Limoges, Francja (2003), Max Plank Institut fur Metallforschung, PML, Stuttgart, Niemcy (2004, 2006), TU Bergakademie Freiberg. Institut für Werkstoffwissenschaft. Freiberg, Niemcy (2009), Shanghai Institute of Ceramics Chinees Academy of Sciences, P. R. China (2019). Od 2009 roku jest wiodącym naukowcem w Frantsevich Institute for Problems of Materials Sciences NAS of Ukraine. Jest również indywidualnym naukowcem w Centrum Doskonałości ENSEMBLE³.

Jego zainteresowania badawcze dotyczą oddziaływań w układach wieloskładnikowych obejmujących tlenki, azotki, węgliki, metale i niemetale. Konstruowanie i analiza wieloskładnikowych diagramów fazowych. Eutektyki wieloskładnikowe. Wzrost kryształów. DTA, RTG, analiza mikrostruktury, krzepnięcie kierunkowe, proszki, metody półprzewodnikowe i chemiczne, powłoki termoizolacyjne.